Czy jest zabronione zastępowanie umowy o pracę umową cywilnoprawną?

Wiele firm woli zatrudniać pracowników na podstawie umowy cywilnoprawnej, zwanej „umową zlecenia”, niż na podstawie umowy o pracę. Dzieje się tak dlatego, że łatwiej jest im kontrolować działania pracowników na podstawie tego rodzaju umowy, która nie podlega pewnym wymogom prawa pracy.

Istnieją jednak przypadki, w których działalność pracownika jest tak wyraźnie związana z zatrudnieniem, że nie można jej uznać za mieszczącą się w ramach umowy cywilnoprawnej. W takich przypadkach pracodawca może ponosić odpowiedzialność za szkody spowodowane nieprzestrzeganiem praw pracowników, w tym za:

– Wypłacania minimalnego wynagrodzenia za pracę;

– Zapewnienie świadczeń (np. zwolnień lekarskich); oraz

– Zapewnienia równych warunków pracy dla mężczyzn i kobiet (np. równej płacy)

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy zlecenia różni się zasadniczo od pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę. Podstawowa różnica polega na tym, że pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia mogą wykonywać identyczne obowiązki, podczas gdy pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę – nie. Wynika to z oczywistego faktu, że pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę ma więcej praw i przywilejów związanych z zatrudnieniem.

Możesz zawsze dowiedzieć się więcej, zasięgnij pomocy prawnej i zobacz jak wygląda porada prawna cennik.

Umowa zlecenia to umowa, na mocy której osoba niebędąca pracownikiem zgadza się przejąć wszystkie obowiązki związane z wykonywaną pracą na rzecz pracodawcy w zamian za wynagrodzenie. Jest to zasadniczo umowa typu „praca najemna”.

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy zlecenia może wykonywać identyczne obowiązki, jak inni pracownicy zatrudnieni przez tego samego pracodawcę, dlatego umowy te są tak popularne wśród firm, które potrzebują krótkoterminowej lub tymczasowej pomocy przy realizacji określonych projektów. Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia nie mają jednak tych samych praw i przywilejów, co osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę. Oznacza to, że nie przysługują im takie uprawnienia jak ubezpieczenie zdrowotne, świadczenia emerytalne, płatny czas wolny i inne.

Jedyną cechą wspólną umowy zlecenia i umowy o pracę jest to, że są to umowy starannego działania. W przypadku umowy zlecenia pracodawca nie jest związany żadnymi przepisami dotyczącymi obowiązkowego urlopu wypoczynkowego czy okresów wypowiedzenia. W przypadku umowy zlecenia nie występują takie cechy, jak podporządkowanie, kierownictwo, czas i miejsce wykonywania pracy.

W przeciwieństwie do umowy o pracę, w której pracownik nie ma prawa do wyboru godzin pracy ani miejsca pracy bez zgody pracodawcy, w umowie zlecenia obie strony mogą samodzielnie ustalać godziny pracy i miejsce jej wykonywania bez konieczności uzyskania zgody drugiej strony.

Cechami wyróżniającymi umowa o pracę od umowy zlecenia są:

1. Umowa o pracę nie musi być ograniczona do pojedynczej transakcji i może być zawarta na czas nieokreślony lub na czas określony.

2. Umowa o pracę nie wymaga wynagrodzenia za wykonanie konkretnego zadania, lecz za pracę wykonaną przez pracownika w określonym czasie.

3. Umowa o pracę zawiera postanowienia dotyczące liczby i rodzaju przepracowanych godzin, dni wolnych i urlopów oraz innych świadczeń, takich jak ubezpieczenie zdrowotne i emerytalne, które stanowią część pakietu wynagrodzenia.

Podsumowując, warto zauważyć, że każdy rodzaj umowy – o pracę lub zlecenie – ma swoje wady i zalety. Na przykład, w przypadku umowy o pracę pracownik otrzymuje takie świadczenia, jak płatny urlop i zwolnienie lekarskie. Prawdą jest jednak również, że ten rodzaj umowy może nie pozwalać na dużą elastyczność w zakresie godzin pracy i osiąganych dochodów. Z kolei umowa zlecenie pozwala na większą swobodę w zakresie wysokości zarobków oraz ilości czasu, jaki chce się poświęcić na pracę. Z drugiej jednak strony, prowizja nie zawsze jest gwarantowana; możesz skończyć pracując za darmo, jeśli nie zrealizujesz kwot lub terminów ustalonych przez klientów lub szefów.